بحران آب
به نام خدا، راهکارهای مقابله با بحران کم آبیبحران آب
به نام خدا، راهکارهای مقابله با بحران کم آبیراهکار فناورانه: نمک زدایی آب دریا با صرف کمترین انرژی الکتریکی
بخش عمده ای از سطح سیاره زمین را آب فرا گرفته است. با این همه، نزدیک به 97 درصد این آبها شور و غیر قابل نوشیدناند و از 3 درصد باقی مانده نیز بخشی به صورت یخ زده و غیر قابل مصرف در قطبها و بر فراز قله کوهها وجود دارد...ابتکار جدید دو مهندس کانادایی به نامهای «بن آسپارو» و «جاشوا زوشی» در زمینه شیرین کردن آب دریا که از نظر مصرف انرژی، بسیار مقرون به صرفه و از نظر هزینه ها نیز کاملا اقتصادی و ارزان است:کلیات مراحل این روش ابتکاری :
1- انتقال آب دریا به درون یک استخر کم عمق و با کف سیاهرنگ تا میزان غلظت نمک موجود در آب دریا از 3.5 درصد اولیه (حالت طبیعی) به بیش از 20 درصد افزایش یابد (بدون اینکه هیچگونه برق یا هر انرژی دیگری غیر از انرژی رایگان خورشیدی برای تبخیر آب شور استفاده شود)
2- استفاده از یک نوع مدار الکتریکی طبیعی برای تصفیه آب با صرف کمترین انرژی الکتریکی: چهار جریان آب وارد شده از چهار استخر مختلف در محلی به نام «پلهای یونی» که از جنس پلی آستیون است،به واسطه تفکیک شدن یونهای سدیم و کلرید در منطقه پلهای یونی تقویت شده، آب شیرین و بدون نمکی در بخشی از مدار به دست می آید.
منبع: http://www.tebyan.net به نقل از مجله دانشمند
بخش عمدهای از سطح سیاره زمین را آب فرا گرفته است. با این همه، نزدیک به 97 درصد این آبها شور و غیر قابل نوشیدناند و از 3 درصد باقی مانده نیز بخشی به صورت یخ زده و غیر قابل مصرف در قطبها و بر فراز قله کوهها وجود دارد...ابتکار جدید دو مهندس کانادایی به نامهای «بن آسپارو» و «جاشوا زوشی» در زمینه شیرین کردن آب دریا که از نظر مصرف انرژی، بسیار مقرون به صرفه و از نظر هزینه ها نیز کاملا اقتصادی و ارزان است:
کلیات مراحل این روش ابتکاری :
1- ابتدا آب دریا به درون یک استخر کم عمق و با کف سیاهرنگ تا میزان غلظت نمک موجود در آب دریا از 3.5 درصد اولیه (حالت طبیعی) به بیش از 20 درصد افزایش یابد (بدون اینکه هیچگونه برق یا هر انرژی دیگری غیر از انرژی رایگان خورشیدی برای تبخیر آب شور استفاده شود)
2- استفاده از یک نوع مدار الکتریکی طبیعی که در آن، به جای اینکه جریان الکتریکی به وسیله الکترونها حمل شود از اتمهای بارداری به نام یون برای جابه جایی جرین الکتریکی استفاده شده است که در نتیجه فعل و انفعالات شیمیایی بین آبهایی با درجه غلظت متفاوت نمک به وجود آمده اند.نمک از دو یون تشکیل شده است: یکی یون دارای بار مثبت بنام «سدیم» و دیگری یون دارای بار منفی یعنی «کلرید».این دو یون، در دو جهت مخالف هم در مدار حرکت میکنند؛ و در زمان مخلوط شدن چهار جریان آب وارد شده از چهار استخر مختلف (که دارای درجات متفاوتی از غلظت نمک هستند)، به اوج فعالیت و فعل و انفعال شیمیایی خود می رسند. این چهار جریان در محلی به نام «پلهای یونی» که از جنس پلی آستیون است، با هم تلاقی میکنند. پلی آستیون دارای خاصیت جداسازی یونهای مثبت و منفی است؛ در این صورت که فقط یکی از دو یون سدیم یا کلرید میتواند از آن عبور کند. در این زمان، یک واکنش کاملاً طبیعی دیگر نیز بین جریانهای مختلف آب ورودی به این محوطه روی میدهد و آن، انتقال نمک از آبهای پرنمکتر به سمت آبهای کم نمکتر است. این واکنش طبیعی، به واسطه تفکیک شدن یونهای سدیم و کلرید در منطقه پلهای یونی تقویت شده و در نهایت، آب شیرین و بدون نمکی در بخشی از مدار به دست میآید که می توان آن را به سمت بخش بسته بندی یا لوله های مخصوص انتقال یا تصفیه آب (بخش میکروبزدایی) هدایت کرد.
به عبارت روشنتر، آسپارو و زوشی توانسته اند با کمک گرفتن (و به عبارت بهتر الهام گرفتن) از طبیعت، سیستمی را طراحی کنند که در آن، پس از افزودن بر غلظت نمک موجود در بخشی از آب شور ورودی سیستم، آن را در مجاورت آبهای شوری با غلظت پایینتر قرار میدهند و از خاصیت انتقال طبیعی نمک از آبهای شورتر به سمت آبهای کم نمکتر، به بهترین نحو بهره میگیرند و این کار را با صرف کمترین انرژی الکتریکی انجام میدهند.
متن کامل مقاله: http://www.tebyan.net/newmobile.aspx?pid=120905
